De artistieke ontwikkeling die de ruimtes van Silversquare kenmerkt, gaat voor het eerst verder dan zijn muren. De coworkinggroep heeft een gigantische muurschildering gesponsord voor de nieuwe Silversquare locatie in Luik. Het kleurrijke werk, getiteld "Shake Hands", is zojuist voltooid door de internationaal bekende Londense straatkunstenaar PREF. Een paar stappen van het station overbrugt de graffiti de kloof tussen de wirwar van pendelaars en de werknemers die elkaar ontmoeten in de coworkingruimte. De weergave van in elkaar gevlochten letters herinnert voorbijgangers aan samenwerking en menselijke banden.
Een passie sinds mijn kindertijd
Als kind viel ik in de pot van de undergroundcultuur. Met een skateboard aan mijn voeten en hiphop in mijn walkman was ik gefascineerd door graffiti. Op de rommelmarkt kwam ik de graffitibijbel tegen: "Spraycan Art". Het werd mijn bed-boek. Maar in die tijd hadden straatartiesten nog geen carrière.
Ik studeerde beeldende kunst, werkte voor modemagazines en lanceerde me daarna als ondernemer. Ik zette mijn eigen ontwerpstudio op...
Hadden er toen maar coworking spaces bestaan, dan was het ondernemen gemakkelijker geweest. We huurden een klein kantoor tegen Londense prijzen (!) en ik had graag de flexibiliteit gehad om onze ruimte uit te breiden of in te krimpen, afhankelijk van de klanten of stagiaires die binnenkwamen!
In het weekend zwierf ik door de stad met mijn spuitbussen in de hand. Op een dag zei mijn moeder tegen me: "Je zou iets met je graffiti moeten doen".
Mijn moeder, die me herhaaldelijk moest ophalen van het politiebureau toen ik jong was... Zij was het die me ertoe aanzette fulltime kunstenaar te worden.
De muurschildering voor Silversquare heet Shake Hands
Het idee achter dit werk is om over samenwerking / collaboratie te communiceren zonder het woord direct te gebruiken. De letters zijn met elkaar vervlochten, alsof ze samen geweven zijn, en er is het idee van handen schudden en banden weven, waardoor een menselijk weefsel ontstaat.
De muurschildering bevindt zich een paar stappen van het station en daarbij bevalt me het idee van het aangaan van een gesprek, het verwelkomen van reizigers die uit de trein stappen en werknemers die naar de coworking space gaan.
Ik schilderde de letters in verschillende kleuren alsof elk een individu was. Dit werk gaat over diversiteit, ontmoeting, samenwerking, net als Silversquare. Het weven van de letters schieten tot in de lucht, de mogelijkheden zijn eindeloos....
Ik wil de letters bevrijden en uitdrukken wat ik in me heb....
Mijn werk bevindt zich op de grens tussen grafisch ontwerp en kunst.
Dat kun je zien in dit fresco: Ik koos felle kleuren voor de letters, zodat ze volledig bevrijd zijn, zelfs disruptief. Letters zijn mijn "vrienden", ik wil ze niet tot slaaf maken. In de typografie worden letters vaak gebruikt om merken te bedienen. Ze moeten een beeld, een idee weergeven, beantwoorden aan de behoefte aan leesbaarheid, een merkimago connoteren... Typografie houdt zich aan regels, maar ik niet!
Anderzijds is mijn werk beïnvloed door grafische vormgeving, wat nieuw is in de straatkunst. Ik meng wat ik geleerd en beheerst heb en maak het zichtbaar voor de wereld.
Samenhorigheid...
Interacties, professioneel, vriendschappelijk of gewoon voor de lol, zijn essentieel. In mijn ontwerpstudio werkten we voortdurend samen. In mijn huidige beroep ontmoeten we elkaar op "muurfestivals", wat onze vorm van netwerken is.
Ik heb mijn vrouw, Adèle Renault, ontmoet tijdens een gezamenlijk kunstproject in de VS. Zij is kunstenares, we werken gezamenlijk aan kunstwerken over de hele wereld.
Toen we verloofd waren, kreeg ik de opdracht een grote muurschildering te maken in Wembley Stadium: "Better Together". We werkten er samen aan. Twee weken later trouwden we in mijn plaatselijke gemeentehuis... dat toevallig recht tegenover de muurschildering lag!
Het leven bestaat uit toeval en wegen die elkaar kruisen. Ruimtes als Silversquare zijn daar een broedplaats voor. Kruisende paden, schuddende handen, collaboraties, ...